Je kwam hem misschien al tegen in ons artikel Franse kranten:

"De geketende eend" is een satirisch weekblad vol onderzoeksjournalistiek. Het stelt allerlei onderwerpen aan de kaak. Tekortkomingen van de (vooral Franse) overheid worden breeduit uitgemeten in artikelen die doorspekt zijn met satirische zinsneden en voorzien zijn van vele cartoons en grappen.

Dit op woensdag verschijnende weekblad kan terecht "de vreemde eend" van de Franse kranten worden genoemd. Het blad heeft wat meer "lef" dan de terughoudende, meer gevestigde nieuwsbronnen en vindt ook aanhang onder de meer serieuze Fransen.

De oorspronkelijke naam van de krant in 1915 "L’homme enchaîné" is een verwijzing naar het blad L’homme libre, maar moest onder druk van de Franse overheid worden aangepast. Zo ontstond Le Canard enchaîné.

Het woord canard betekent eend, maar in de volksmond ook krant.
Een tweede betekenis is vals bericht, of valse noot.
Un canard boiteux wordt figuurlijk gebruikt voor een noodlijdend bedrijf.

Het blad is dan ook doorspekt van verwijzingen naar eenden, zoals de eendenpoel, La Mare aux Canards:

1 juni 2011

Je vindt in het blad meer cartoons dan foto’s en het blad durft bepaalde risico’s richting andere geloofsovertuigingen en profeten te nemen. Daarbij beroept het zich op het recht van vrije meningsuiting en persvrijheid.

Le Canard heeft een vaste indeling over acht pagina’s. Pagina’s 1, 2-4 en 8 bevatten meestal nieuws en editorials. Pagina 2 geeft anekdotes uit de politiek en zakenwereld. Pagina 5-7 zijn gewijd aan sociale kwesties (zoals het milieu), profielen, algemene humor en satire, "Beauf", een komische strip van Cabu. Maar je vindt ook recenties over boeken, theater, opera en film. l’Album de la Comtesse is gewijd aan "spoonerisme", een (opzettelijke) verspreking waarbij binnen een woord of zinsnede letters of lettergrepen worden verwisseld, zodat amusante, ironische of juist verhullende effecten ontstaan.

De Canard is opmerkelijk vanwege de aandacht voor schandalen in de Franse overheid en zakelijke kringen. Maar het stopt niet bij de landsgrenzen.

Zoals gezegd zijn de grote Franse kranten traditioneel terughoudend om corruptie bij de overheid aan de kaak te stellen of gênante schandalen te publiceren. Le Canard vult dat gat. Het blad publiceert politieke voorkennis en lekken van administratie ambtenaren, met inbegrip van informatie van klokkenluiders. Over het algemeen blijkt Le Canard goed op de hoogte van gebeurtenissen binnen de Franse politiek en onthullingen hebben soms geleid tot het aftreden van ministers. Een deel van de informatie in Le Canard komt duidelijk van wel ingelichte bronnen!

De satirische cartoons en grappen zijn duidelijk afgebakend van de feitelijke kolommen.