Anders dan de drie andere lokale directe belastingen geldt deze alleen voor bedrijven, terwijl de andere drie onroerendgoedbelastingen zijn^[1] die voor huishoudens gelden. Overigens betalen bedrijven ook belasting over het land.

De TP vertegenwoordigt 50% van de belastinginkomsten van de lokale overheden. Het is een belasting geheven ten behoeve van gemeenten, departementen en regio’s en ook (voor 43% van de totale opbrengst) ten behoeve van lokale gemeenschappen of stedelijke, publieke intergemeentelijke samenwerkings­verbanden met hun eigen belasting.

De TP is verschuldigd door iedere Franse of buitenlandse natuurlijke persoon of rechtspersoon die in Frankrijk op 1 januari van het belastingjaar een beroepsactiviteit uitoefent. Uitgesloten zijn non-profit activiteiten of activiteiten van privé aard. Er zijn ook enkele uitzonderingen: bijvoorbeeld activiteiten van algemeen belang (uitgevoerd door de staat, de lokale overheden of verenigingen), agrarische activiteiten, ambachtelijke activiteiten^[2], alsmede coöperatieve vennootschappen zijn vrijgesteld van de TP.

Basis van de belasting is de fiscale huurwaarde van het pand waarin de activiteiten worden uitgevoerd. De hoogte van de belasting hangt af van de gemeente.