Historisch gezien is de toekenning van de Franse nationaliteit gebaseerd op twee hoofdbeginselen: "le droit du sang" en "le droit du sol".

Het eerste is heel transparant: nationaliteit wordt via het "bloed" overgedragen. Als een kind is geboren uit Franse ouders, is het Frans. Dit geldt ook als slechts één van de ouders in Frankrijk is geboren: dit is het "double droit du sol".

Het traditionele "droit du sol" is complexer en onder voorbehoud van opeenvolgende bij wet vastgestelde beperkingen of uitbreidingen. Het algemene beginsel is dat de nationaliteit van in Frankrijk geboren kinderen aan buitenlandse ouders, op of voor hun meerderjarigheid, onder voorwaarden wordt verleend.

Automatische verwerving op de leeftijd van 18 jaar

Elk kind dat in Frankrijk wordt geboren uit buitenlandse ouders, verkrijgt de Franse nationaliteit op de leeftijd van 18 jaar, op voorwaarde dat het in Frankrijk verblijft en er sinds de 11e verjaardag minstens vijf jaar heeft gewoond.

De procedure verloopt automatisch, maar het kind moet een certificaat aanvragen om de nationaliteit te bewijzen en te bewijzen dat het daar recht op heeft met schoolgegevens, bijvoorbeeld school- of werkcertificaten.

Op aanvraag voor de 18-jarige leeftijd

Het is mogelijk om het staatsburgerschap aan te vragen zonder de meerderjarigheid af te wachten. Tussen 13 en 16 jaar kunnen ouders, met de toestemming van het kind, aanspraak maken op de Franse nationaliteit voor het kind, als het kind in Frankrijk is geboren en daar ten minste acht jaar "zijn gewone verblijfplaats" heeft gehad.

Tussen 16 en 18 jaar kunnen kinderen zonder toestemming van de ouders een aanvraag indienen als ze in Frankrijk wonen en daar sinds hun elfde minstens vijf jaar - al dan niet onafgebroken - hebben gewoond.

Door in het leger te gaan

In een minder bekend geval krijgt een in Frankrijk geboren kind van buitenlandse ouders de Franse nationaliteit op de dag dat hij in militaire dienst treedt.

Met een broer of zus met de Franse nationaliteit

Sinds de wet van 7 maart 2016 kunnen personen die sinds hun zesde in Frankrijk wonen en van wie de broer of zus de Franse nationaliteit heeft verworven (op grond van het landrecht), deze op hun beurt aanvragen, op voorwaarde dat zij hun leerplicht in Frankrijk hebben voltooid.

De betrokkene mag niet "tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van ten minste zes maanden", "wegens een misdrijf of misdrijf dat een aantasting van de fundamentele belangen van het land vormt" of "wegens een terroristische daad" zijn veroordeeld, behalve in het geval van rehabilitatie of het uitwissen van de straf.

De aanvrager mag evenmin het voorwerp zijn van een "uitzettingsbevel of een verbod om het Franse grondgebied te verlaten".

Het geval van staatlozen

Een veel minder bekend geval is dat van kinderen die in Frankrijk geboren zijn zonder staat, aan onbekende of buitenlandse ouders die hun nationaliteit niet aan hem kunnen doorgeven volgens de wetgeving van hun land. In deze drie gevallen verkrijgt het kind de Franse nationaliteit vanaf de geboorte. Om zijn nationaliteit te bewijzen, moet hij vóór zijn 18e verjaardag een certificaat aanvragen.