Maar de intensivering van de landbouw, verstedelijking en klimaatverandering verstoren de populatie van bestuivers (vooral bijen, maar ook wespen, vlinders, ..). Voor het meten van dit fenomeen op het Franse grondgebied heeft het nationaal museum voor natuurlijke historie een jaar geleden Spipoll gelanceerd. Iedereen met een camera geeft een ​​beetje van zijn tijd om insecten te fotograferen.

Het principe

De waarnemer blijft gedurende 20 minuten op een plaatswaar bloemen staan en fotografeert alle passages van insecten. Hij moet wel gefocust blijven, want wel tot 25 soorten kunnen in die tijdsduur voorbijkomen. Het moeilijkste onderdeel is het vervolg, want elke insect moeten worden aangewezen in een database van 600 namen. Gelukkig geeft de website wat hulp aan de waarnemers aan de hand van enkele vragen over het algemene uiterlijk van het dier.

Welke lessen worden geleerd?

Door de onderzoekers wordt naar de gehele verzameling van een waarnemer gekeken. 80% van de afgebeelde soorten zijn minder talrijk in de stad, en 20% vind je er juist meer, in het bijzonder de groep van solitaire bijen. Het blijkt dat soorten met een eenvoudig voedingsysteem wat identiek is bij de larve en het insect, zich beter stad aanpassen in de stad. Het is een bewijs van de beperkingen die de stad geeft. Ook verspreiden sommige soorten zich snel. Insectenpopulaties zijn zeer dynamisch.

Deze bevindingen bevestigen de indrukken, Spipoll vult een leegte, ondanks dat ongeveer 60% van de waarnemingen onjuist is. Maar op een database van 600 soorten is nog steeds vrij goed.

Spipoll heeft ongeveer 5.000 geregistreerde gebruikers en 600 actieve deelnemers. En dat aantal blijft groeien. Ook is een sociaal netwerk van waarnemers ontwikkeld wat de uitwisseling tussen de deelnemers sterk bevordert.