De Fransen konden maar moeilijk afscheid nemen van hun oude vertrouwde munt. Vaak stond op kassabonnen nog de tegenwaarde in FRF vermeld, maar de vermelding is inmiddels zo goed als verdwenen.

De Franse frank werd ingevoerd in 1795, zes jaar na de Franse Revolutie. Hij verving het Franse pond dat al sinds de middeleeuwen in gebruik was. De frank werd onderverdeeld in 100 centimes. Frankrijk was hiermee het tweede land ter wereld dat het decimale stelsel invoerde; de Verenigde Staten waren Frankrijk in 1783 voorgegaan.

In 1960 werd de nieuwe frank ingevoerd, die een waarde had van 100 oude frank. Deze nieuwe Franse frank bleef in gebruik tot de invoering van de euro in 2002

Banque de France heeft vanaf haar oprichting in 1800 biljetten betaalbaar aan toonder gemaakt. In de tweede helft van de 19e eeuw komt de kleurendruk en vanaf 1862 is de kleur blauw dominant aanwezig. In 1974 verschijnt het eerste biljet dat gedrukt is in twee kleuren. Pas aan het eind van de 19e eeuw kan met vier kleuren van "polychromie" worden gesproken.

Wanneer men er in diezelfde periode in slaagt ook dubbelzijdig te drukken, kan van een revolutie in bankbiljetten worden gesproken. Op de afbeelding hiernaast zie je een biljet uit 1906 met een waarde van 100 frank.

17 februari 2012 was de laatste dag dat de vijf meest recente biljetten konden worden ingewisseld in euros.

Hoe zagen ze er ook weer uit? Je ziet de betroffen biljetten hieronder:

• 20 francs "Debussy" (met een waarde van € 3,05),
• 50 francs "Saint-Exupery" (met een waarde van € 7,62),
• 100 francs "Cézanne" (met een waarde van € 15,24),
• 200 francs "Gustave Eiffel" (met een waarde van € 30,49),
• 500 francs "Pierre et Marie Curie" (met een waarde van € 76,22).